Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, κάπου κοντά στη γιορτή του πολιούχου μας Αγίου, το πολιτιστικό κέντρο Αμφιλοχίας πραγματοποίησε τον ετήσιο χορό του. Μία ξεχωριστή βραδιά που δεν είχε τη μορφή χοροεσπερίδας αλλά ήταν μία επιτυχημένη προσπάθεια «παντρέματος» της έντεχνης και λαϊκής μας μουσικής με γνήσια , παραδοσιακά τραγούδια, γεννήματα της ποίησης του λαού μας. Τούτο το κατάφεραν οι μουσικοί της πόλης συνεργαζόμενοι μελωδικά με τον κορυφαίο δεξιοτέχνη του κλαρίνου Γρηγόρη Καψάλη.
Ο Γρηγόρης Καψάλης –στο 84ο έτος της ζωής του- μας έκανε την τιμή να είναι μαζί μας ερμηνεύοντας ως γνήσιος θεματοφύλακας της δημοτικής μας παράδοσης τα τραγούδια μας και εκπλήρωσε το ζητούμενο που ήταν η έρευνα και η ασφαλής πληροφόρηση για το μουσικό μέρος του πολιτισμού μας. Οι παρευρισκόμενοι χόρεψαν και τραγούδησαν σε ένα «παλιακό» γλέντι ως το χάραμα αφού ο απλός αυτός γέροντας «κουβαλάει» το ηχόχρωμα, τις συνήθειες και τη συμπεριφορά μιας άλλης εποχής.
Κατά γενική ομολογία ήταν μία τέλεια βραδιά. Έκτος από το μουσικό της μέρος και το οργανωτικό ήταν τέλειο. Όπως τα μέλη του συλλόγου έτσι και το κέντρο που μας φιλοξενούσε έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους . Τα φαγητά και τα ορεκτικά ήταν απίστευτα νόστιμα και οι τιμές χαμηλές. Άξιοι συγχαρητηρίων οι καταστηματάρχες, για ακόμα μία φορά επιβεβαίωσαν την καλή τους φήμη.
Θέλω να κλείσω αυτή μου την αναφορά «σβήνοντας» ένα γκρίζο σύννεφο που πλανιόταν επί μέρες στον ουρανό της πόλης μας. Το σύννεφο έφερε βροχή παραπόνων από μέρος επαγγελματιών της πόλης μας (εκτός του προεδρείου του συλλόγου τους στο οποίο και απευθυνθήκαμε για διευκρινήσεις). Οφείλω να γνωστοποιήσω ότι το Δ.Σ του Πολιτιστικού κέντρου Αμφιλοχίας επέλεξε για το χορό του το συγκεκριμένο κατάστημα λόγω του εμβαδού του. Με γνώμονα τον αναγκαστικό αποκλεισμό πολλών φίλων μας από τον περσινό χορό μας λόγω έλλειψης χώρου και με την υποχρέωση να μην αφαιρέσουμε σε κανέναν ξανά το δικαίωμα να συμμετέχει στις εκδηλώσεις μας εξαιτίας χωροταξικού προβλήματος , κατόπιν σύγκλησης διοικητικού συμβουλίου έγινε η επιλογή του καταστήματος αυτού. Αλλά …κι έτσι να μην ήταν… τι πράγματα είναι τούτα;
Λες και η Αμφιλοχία με τα γύρω χωριά της έχουν έχθρα! Λες και δεν μεγαλώσαμε όλοι μαζί, δεν πήγαμε σχολείο μαζί, λες και έχουμε διαφορετικό ήλιο! Ας αναρωτηθούμε λίγο οι επαγγελματίες:
Πόσοι πελάτες από τα γύρω χωριά μας στηρίζουν χρόνια; Και πόσοι από μας πηγαίνουμε στα εξοχικά μαγαζιά (Μπούκα, Αμπελάκι κ.τ.λ) για φαγητό και διασκέδαση; Καλό θα ήταν πριν την κριτική να γίνεται αυτοκριτική. Άλλωστε το Δ.Σ του Πολιτιστικού κέντρου είναι ανοιχτό για οποιαδήποτε συζήτηση. Η ξεκάθαρή θέση του στο ζήτημα όμως είναι ότι η πόλη της Αμφιλοχίας και τα γύρω χωριά της είναι ένα και το αυτό. Δεν τα ξεχωρίζουμε. Αυτό προστάζει η έννοια του πολιτισμού που είναι υποχρεωμένο να υπηρετεί(και να αναζητεί).
Σε καμία περίπτωση δεν είναι στόχος μου να ρίξω λάδι στη φωτιά. Κάθε άλλο. Σκοπός μου είναι η ανάλυση του τρόπου σκέψης μας. Χωρίς καμία υποκειμενικότητα και με σαφή μεθοδολογία. Σε κάθε περίπτωση, η αλήθεια είναι ότι τα μέλη του πολιτιστικού μας κέντρου καταβάλουν σοβαρές προσπάθειες για τις δράσεις και εκδηλώσεις τους. Πολλές φορές , άθελα, αφήνουν πίσω τους δυσαρέσκεια. Τα πάντα όμως μπορούν να λυθούν με συζήτηση και καλή θέληση.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους στηρίζουν τις προσπάθειες μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους διασκέδασαν μαζί στο χορό μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους καταστηματάρχες για τα δώρα που προσέφεραν στο χορό μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο «Αμφιλοχικό» για τη γενναιόδωρη χορηγία του.
Κώστα Ζωγράφε και Κώστα Παππά σας ευχαριστούμε που κάνετε γνωστές τις δράσεις και εκδηλώσεις μας μέσα από τους μαζικής ενημέρωσης χώρους σας.
