Στις 19/03/2014 έγιναν στην Πινακοθήκη Μαργαρη τα εγκαίνια της έκθεσης «ξεριζωμένοι» της ζωγράφου και χαράκτριας Εύας Μελά. Η Εύα Μελά ζει και εργάζεται στην Αθήνα . Ασχολείται με τις εικονογραφήσεις βιβλίων, με την καλλιτεχνική επιμέλεια εντύπων και τη ζωγραφική σε κτίρια και επαγγελματικούς χώρους .Μαθήτρια του Γιώργη Βαρλαμου, έχει κάνει ατομικές εκθέσεις, έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχει τιμηθεί με βραβεία και διακρίσεις και έργα της υπάρχουν στην εθνική Πινακοθήκη, στο υπουργείο πολιτισμού και σε ιδιωτικές συλλογές. Ήταν βουλευτής του ΚΚΕ (2009-2012) και σήμερα είναι πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό από την πρόεδρο του Π.Κ.Α. κα Σοφία Ανδρικουλα. Για τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση μίλησε η κα Κηρυκου Κων/να .
«Ασπρόμαυρες συνθέσεις φιλοτεχνημένες με κάρβουνο ,εικόνες δυνατές, γροθιά στο στομάχι, τροφή για το μυαλό’ αυτά εδώ τα έργα η εικαστική οικονομία στο χρώμα συναντιέται με τη δυναμική του σχεδίου για ν’ αναδείξουν την ένταση των συναισθημάτων, να καταγράψουν τον άνθρωπο εκεί που αναμετράται με τη μοίρα του…Στα πρόσωπα των ηρωων της Ευας βλέπουμε την αγωνία της επιβίωσης, την απογοήτευση, τον τρόμο της απέλασης τη μοναξιά τον αποκλεισμό, το εσωτερικό δράμα των ανθρώπων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη γη τους για αναζητήσουν μια θέση στον ήλιο….Στον επάνω όροφο πορτρέτα ντόπιων εργατών από τη ναυπηγοεπισκευαστικη ζώνη στο Πέραμα. Ετούτοι οι άνθρωποι δεν έρχονται από μακριά αλλά στα πρόσωπα η ιδία ένταση , η αγωνία για το αβέβαιο μεροκάματο, η σκληράδα της δουλειάς που έχει σκάψει τις ρυτίδες του μετώπου τους….¨Η τέχνη δεν πρέπει αντανακλά σαν το καθρέφτη μα σα φακός να μεγεθύνει. ¨ Αυτό κάνει η Ευα με την τέχνη της και εμείς είχαμε απόψε την ευκαιρία να γνωρίσουμε το έργο της, να συγκινηθούμε , να σκεφτούμε και πάνω απ΄όλα να θυμηθούμε ότι οι παππούδες μας ήταν πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες , πως μπορούμε εμείς να είμαστε ρατσιστές? Αντί να απελλάσουμε τους μετανάστες , ας απελλάσουμε το μίσος.»
Η Εύα Μελά είπε λίγα λόγια για τα ρεύματα των μεταναστών που καταφθάνουν στην Ελλάδα τα τελευταία είκοσι χρονιά και τις αιτίες που φέρνουν αυτούς τους ανθρώπους ως εδώ, τις ανατροπές στις πρωην σοσιαλιστικές χώρες, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Ιράκ, Αγφανισταν, τον εμφύλιο στη Συρια.Οι άνθρωποι αυτοί βλέπουν την Ελλάδα ως αναγκαίο σταθμό στο δρόμο τους προς τη Δύση, η χώρα μας όμως έχοντας υπογράψει συνθήκες όπως η Σενγκεν και το Δουβλίνο 2 είτε τους κρατάει εδώ χωρίς τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα, είτε τους απελαύνει. Πολλοί περιορίζονται σε στρατόπεδα όπως της Αμυγδαλεζας όπου καταρρακώνεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια ή τροφοδοτούν με φτηνά εργατικά χεριά τους ντόπιους εργοδότες. Έπειτα αναφέρθηκε στην κίνηση 300 εικαστικών που με το δικό τους τρόπο προσπαθούν να βοηθήσουν τους ανέργους ναυτεργάτες στο Πέραμα οπού σε μια ναυπηγοεπισκευαστικη ζώνη με 6.000 περίπου εργαζομένους που έσφυζε από ζωή, δουλεύουν 180 άνθρωποι κι αυτοί εκ περιτροπής. Δεν υπάρχει χειρότερος ξεριζωμός από την ανεργία. Ξεριζωμός από τη δουλειά είναι ξεριζωμός από τη ζωή σου την ιδία.
Τέλος, η βραδιά έκλεισε με αποσπάσματα από το βιβλιο του Τ. Γκαγκα «Χαιμ» και με τα ποιηματα «Για τον ορο μετανάστες», «Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου» του Μπ. Μπρεχτ, «πέντε ποιήματα μεσ’ το σκοτάδι. Εικόνα» του Ν. Καρούζου και «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος» του Τ. Λειβαδίτη που διάβασαν οι κυρίες Κωνσταντακοπουλου Ειρήνη, Στροφυλλα Ευγενία και Τσουμα Ερμιόνη.
Το Π.Κ.Α. θέλει να ευχαριστήσει θερμά όλους όσους βοήθησαν στο στήσιμο της έκθεσης την κα Εμμανουηλιδου Ουρανία για την φιλοξενία της έκθεσης στην Πινακοθήκη Μαργαρη και φυσικά όλους όσους αυτή τη βραδιά μας συντρόφεψαν σ’ αυτό το σύντομο ταξίδι εκεί που ο λόγος συναντά την εικαστική έκφραση.
Η ΕΚΘΕΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ 18.00-20.00 ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΩΣ ΤΙΣ 29/03/2014.
